De Middag (W)eten zijn de ideale gelegenheid om te genieten van een broodje tijdens een toegankelijke en gepopulariseerde wetenschappelijke lezing. Dit alles in de unieke setting van deze openluchtconferentieruimte, met een adembenemend uitzicht over het Jubelpark.

Spreker: Pascal Godefroit, Koninklijk Instituut voor Natuurwetenschappen van België. In 1996 bracht de ontdekking in China van de Sinosauropteryx, in gebieden die ongeveer 125 miljoen jaar oud zijn, een schok teweeg in de wereld van de paleontologie. Het lichaam van deze kleine dinosaurus was namelijk bedekt met dons, wat een hypothese bevestigt die sommige paleontologen al meer dan een eeuw hadden: vogels zijn rechtstreekse afstammelingen van dinosaurussen en hun naaste ouders waren kleine landroofdieren gelijkend op de bekende Velociraptor vereeuwigd door S. Spielberg De beperkingen veroorzaakt door het vliegen bij de vogels hebben uiteraard grondige morfologische en fysiologische aanpassingen gevergd ten opzichte van hun voorouders-dinosaurussen. Al deze kenmerken zijn er niet eensklaps gekomen. Integendeel, men weet tegenwoordig dat bepaalde aanpassingen (veren, holle beenderen, ‘vorken’,…) eigenlijk geleidelijk zijn ontwikkeld bij bepaalde dinosaurussen, bij wie ze gekoppeld waren aan andere functies dan vliegen: warmte-isolatie, verleidingsparades, specifieke herkenning... De eerste ‘echte’ vogels, verschenen in het Juratijdperk, ongeveer 150 miljoen jaar geleden, hebben zich al snel gediversifieerd tijdens het Onder-Krijttijdperk, een periode waarin er zich andere anatomische kenmerken hebben ontwikkeld die rechtstreeks in verband staan met het vliegen. Dankzij nieuwe fossielen, ontdekt in China, maar ook in Canada, Europa en Siberië, kunnen we nu dus beter de oorsprong en diversificatie van mesozoïsche vogels begrijpen, maar ook de evolutie van de vlucht en de veren binnen de grote groep dinosaurussen.

Conferentie in het Frans